كيست آراكنوئيد

كيست آراكنوئيد كيسه‌هاي پر از مايع مغزي نخاعي هستند كه بين مغز يا نخاع و غشاي آراكنوييد كه يكي از سه غشايي است كه مغز و نخاع را در بر مي‌گيرد، واقع شده‌اند.كيست آراكنوئيد روي غشاي آراكنوئيد شكل مي‌گيرد و در فضاي بين سخت شامه و غشاي آراكنوئيد گسترده مي‌شود.

كيست هاي آراكنوئيدي شايع ترين نوع كيست مغز هستند. آنها اغلب مادرزادي هستند در بسياري از افراد مي تواند وجود داشته باشد و يا در هنگام تولد (كيست آراكنوئيد اوليه) وجود دارد. آسيب يا تروماي سر نيز مي تواند منجر به كيست ثانويه آراكنوئيد شود. كيست ها كيسه هاي پر از مايع هستند، نه تومور مغزي . بيشتر كيست هاي آراكنوني پايدار هستند و نيازي به درمان ندارند.

كيست هاي آراكوييد با يك اسكن CT يا MRI تشخيص داده مي شوند. درمان، در صورت لزوم، شامل تخليه مايع از طريق عمل جراحي يا شانت كردن است.

علائم كيست آراكنوئيد

برخي از كيست هاي آراكنوئيد هرگز علائمي را نشان نمي دهند، اما برخي ديگر مي توانند علائم را با فشار آوردن به مغز ايجاد كنند. بسته به اندازه و مكان كيست آراكنوئيد ، علائم ممكن عبارتند از:

• مشكلات در تعادل و پياده روي
• سر درد
• تهوع، استفراغ
• سر گيجه
• اختلالات شنوايي و بينايي
• خستگي
• مشكلات ديد

كيست آراكنوئيد

كيست آراكنوئيد كيسه‌هاي پر از مايع مغزي نخاعي هستند كه بين مغز يا نخاع و غشاي آراكنوييد كه يكي از سه غشايي است كه مغز و نخاع را در بر مي‌گيرد، واقع شده‌اند.كيست آراكنوئيد روي غشاي آراكنوئيد شكل مي‌گيرد و در فضاي بين سخت شامه و غشاي آراكنوئيد گسترده مي‌شود.

كيست هاي آراكنوئيدي شايع ترين نوع كيست مغز هستند. آنها اغلب مادرزادي هستند در بسياري از افراد مي تواند وجود داشته باشد و يا در هنگام تولد (كيست آراكنوئيد اوليه) وجود دارد. آسيب يا تروماي سر نيز مي تواند منجر به كيست ثانويه آراكنوئيد شود. كيست ها كيسه هاي پر از مايع هستند، نه تومور مغزي . بيشتر كيست هاي آراكنوني پايدار هستند و نيازي به درمان ندارند.

كيست هاي آراكوييد با يك اسكن CT يا MRI تشخيص داده مي شوند. درمان، در صورت لزوم، شامل تخليه مايع از طريق عمل جراحي يا شانت كردن است.

علائم كيست آراكنوئيد

برخي از كيست هاي آراكنوئيد هرگز علائمي را نشان نمي دهند، اما برخي ديگر مي توانند علائم را با فشار آوردن به مغز ايجاد كنند. بسته به اندازه و مكان كيست آراكنوئيد ، علائم ممكن عبارتند از:

• مشكلات در تعادل و پياده روي
• سر درد
• تهوع، استفراغ
• سر گيجه
• اختلالات شنوايي و بينايي
• خستگي
• مشكلات ديد

تشخيص و درمان آراكنوئيد

تشخيص ممكن است بر اساس تاريخچه كامل بيمار، يك معاينه كامل باليني و انواع آزمايش‌هاي تخصصي، به ويژه مطالعات تصويربرداري پيشرفته مانند توموگرافي كامپيوتري سي تي اسكن و تصويربرداري رزونانس مغناطيسي يا ام ار آي انجام گير .CT اسكن يا MRI به جراح مغز كمك خواهد كرد كه محل و ويژگي هاي كيست آراكنوئيد را ببيند و سپس مناسب ترين درمان را تعيين مي كند.

هدف اصلي درمان ، تخليه مايع از كيست و كاهش فشار است. اگر كيست آراكنوئيد كوچك باشد، بافت محيطي مزاحمي وجود نداشته باشد و سبب بروز علائم نشود، برخي پزشكان از برداشتن آن خودداري مي‌كنند.

در گذشته، پزشكان از قرار دادن شانت در كيست براي تخليه مايع درون آن استفاده مي‌كردند اما امروزه با پيشرفت تكنيك‌هاي ميكروسرجري و ابزارهاي آندوسكوپي كه براي جراحي كم تهاجم طراحي شده‌اند، اغلب جراحان ترجيح مي‌دهند كه غشاي كيست را برداشته و يا كيست را باز كرده و مايع آن را به مايع مغزي-نخاعي تخليه كنند.

شنت گذاري ساده‌ترين روش جراحي براي درمان كيست آراكنوئيد است. متخصص جراح يك لوله را به داخل كيست وارد مي‌كند كه در جاي خود باقي مي‌ماند و مايع را تخليه مي‌كند. اين مايع در جاهاي ديگر بدن جذب مي‌شود. با اين حال، بيمار ممكن است براي جلوگيري از بازگشت نشانه‌ها وابسته به شانت باشد و زندگي كردن با يك شانت مي‌تواند عوارضي مانند انسداد يا عفونت ايجاد كند